KAYIP GÜL

Serdar Özkan
2.Baskı:2004
Doğan Kitap


Sevgili kuzenim Ayşe'nin tavsiyesiyle okuduğum bu kitabı çok beğendim..
Akıcı, bir çırpıda okunabilen, güzel bir kurguya sahip bu roman..

Kitabın arka kapağından eklemek istediğim iki paragraf:

"Hatırlıyor musun, güneşli günlerde sana akın akın koşanlar güz gelince bir bir terk etmeye başlıyorlardı seni. Kış iyice bastırınca da hiç kimseyi bulamıyordun yanında. Gururun seni yalnız bırakıyordu ve o kuru gururun yüzünden ağlayamıyordun bile. Bahardaki övgüler seni ne kadar yükseltmişse, sonbahardaki düşüşün de o denli yüksekten oluyordu. Havanın değişmesi yerle bir ediveriyordu seni..Oysa bir gün için bu böyle mi?..Bir gül için, güz demek, yağmur demek..Güz demek, bahara hazırlık demek..

Üzgünüm dostum ama, sana tutkuyla bağlananlar bir gün seni terk edecekler.
Çünkü onlar sana değil, kendi tutkularına tapıyorlar yalnızca. Bir gün gelecek, o tutkuları başka bir tanrıça bulacak. Senden daha güzel, daha güçlü, daha yüce bir tanrıça ! İşte o zaman sen unutulacaksın. Kendini onların övgüleriyle var ettiğin için de, unutulduğun zaman yok olup gideceksin. "..


ve altını çizdiğim paragraflardan bir kaç bölüm aktarmalıyım buraya..:

...Sanki aynam kırılmıştı da, Başkalarının övgülerini görebilmek için Başkaları'na bakmak zorunda kalmış, takdirlerini kaybetmemek uğruna onlarla "iyi geçinmeye" mahkum edilmiştim. Kendimi onların beklentilerine cevap vermek zorunda hissetmem, beni en büyük düşümden, seni arayıp bulmaktan alıkoyuyordu..
diyor Diana..

Bu paragrafları okuyunca, bu "fikir" ağırlıklı bir kitap mı diyebilirsiniz, aslında bir roman, ama benim en çok beğendiğim yerlerden biri olduğu için bu bölümü paylaştım..

Aslında, annesinin vefatından sonra, ikiz kardeşini aramaya çıkan Diana'nın öyküsü bu kitap..



İyi okumalar efendim..:)